Aziatische olifant over dierenleed

De Britse rechtsfilosoof Jeremy Bentham was een van de eerste voorvechters van dierenrechten. 
Hij schreef in 1789: ‘Het zal ooit erkend worden dat het aantal benen, de harigheid van het vel of het hebben van een staart, onvoldoende redenen zijn om een sensitief wezen aan zijn lot over te laten.’
Inmiddels weten we dat dieren gevoelens hebben die lange tijd werden voorbehouden aan mensen. 
Zo tonen olifanten interesse in het lichaam en de botten van overleden soortgenoten. Ze keren vaak terug naar de botten van hun overleden soortgenoten en raken deze aan, geven ze door of maken er geluiden bij. 
De dieren lijken te rouwen om hun doden. 

Auteur 
Tommy Wieringa (Goor, 1967) is schrijver, columnist, dichter en scenarioschrijver. Hij won verschillende Nederlandse literaire prijzen, voor Joe Speedboot (2005), Dit zijn de namen (2012) en
De heilige Rita (2018). De dood van Murat Idrissi werd in 2019 genomineerd voor de International Booker Prize. In 2021 verscheen Gedachten over onze tijd, een bundeling van Wieringa’s columns waarin hij de ontregelingen van onze tijd analyseert.

Inspreker 
De inspreker van deze monoloog wil graag anoniem blijven.

Elephas maximus [opperarmbeen], Ouwehands Dierenpark, opgegraven in Rhenen, 1974; NMR 9990-309