Ooievaar over overbevolking
In het dierenrijk bestaat geen overbevolking. Er zijn allerlei mechanismen die de grootte van dierenpopulaties op een natuurlijke manier reguleren. Vogels, bijvoorbeeld, leggen in tijden van voedselschaarste minder of helemaal geen eieren. Dreigt er toch hongersnood in het nest, dan hebben ooievaars een effectieve maar rigoureuze methode: ze duwen een of meerdere kuikens uit het nest, zodat de gelukkige overblijvers meer kans hebben om te overleven. Stel je voor, de ooievaar – voor mensen symbool van vruchtbaarheid en geboorte – doet als dat nodig is actief aan ‘eenkindpolitiek’.
Auteur
Jelle Reumer (Hilversum, 1953) is bioloog, emeritus hoogleraar vertebratenpaleontologie, voormalig directeur van het Natuurhistorisch Museum Rotterdam en columnist voor Trouw. Hij is auteur van boeken over evolutie en (stads)natuur, waaronder De getijgerde lijmspuiter (2017), Natuur als misverstand (2017), Stadsfossielen (2020) en het essay Teveel (2020), over de kwetsbaarheid van de mens die door de coronacrisis meer dan ooit zichtbaar werd.
Verteller
Michiel de Ligt (65 jaar) was jarenlang directeur van de Grote Kerk in Den Haag. De ooievaar spreekt hem aan, want in zijn tweede leven wil hij ook graag vogel zijn: ‘om los te komen van de aarde en er weer te kunnen landen’.
Ciconia ciconia [opgezet], Zeeland, Het Zwin, 1987; NMR 9989-5569