‘In mijn columns probeer ik waar mogelijk een natuurhistorische of biologische link te leggen met een maatschappelijk verschijnsel. Vaak ontaardt dat in een wat cynische kijk op de dingen. Onze voorliefde om ons door bergen vuilnis te omringen, de vaak banale driften die ons op ons levenspad vergezellen, het gezeur over korenwolven, dat soort dingen.’ 

Dat schreef Jelle Reumer toen hij in 2005 terugblikte op vijftig columns die hij had geschreven in Straatgras, het tijdschrift van het Natuurhistorisch Museum Rotterdam. Hij ging door - monter en tegendraads - en produceerde, tot hij eind 2015 afscheid nam als directeur van het museum, uiteindelijk 83 Straatgrascolumns. Ze zijn allemaal chronologisch gebundeld in ‘De kunstknie van mijn vader’ en bieden behalve een treffend tijdsbeeld ook een blik op de wereld van een bioloog die verder kijkt dan de kiezen van een fossiele spitsmuis of de buikharen van een fruitvlieg. Dit boek werd Jelle Reumer aangeboden bij zijn afscheid als directeur van Het Natuurhistorisch, op 27 november 2015.

'De kunstknie van mijn vader' (ISBN 978 90 73424 19 7) telt 104 pagina's, is gebonden in een luxe band, met leeslintje, en te koop in de Museumwinkel voor de vriendenprijs van 9,90.

Jelle Reumer (1953) was van 1987 tot 2015 directeur van het Natuurhistorisch Museum Rotterdam dat onder zijn leiding uitgroeide tot Het Natuurhistorisch - een doodleuk museum dat blijft verbazen. Momenteel is hij hoogleraar Vertebratenpaleontologie aan de Universiteit Utrecht, schrijver en veelgevraagd columnist en spreker. Zijn werk is te vinden en te volgen op www.jellereumer.nl en @JelleReumer.