Goudfazant over genderfluïditeit

Bij fazanten zijn de hanen felgekleurd. De hennen hebben camouflagekleuren zodat ze tijdens het broeden niet opvallen. Maar bij deze goudfazant liep dat anders: na een tienjarig leven als vrouw veranderde de vogel van uiterlijk langzaam in een man. De grauwbruine veren vielen uit en er kwamen felgele voor in de plaats. Ook haar gedrag veranderde in dat van een haan. De oorzaak was een zieke eierstok die geen vrouwelijke hormonen meer produceerde. Dat gemis werd overgenomen door het (nu niet meer slapende) testikelweefsel dat alle vrouwtjesvogels in aanleg bezitten. Het mannelijke geslachtshormoon testosteron zorgde voor de verandering van het bruine vrouwelijke naar het gele mannelijke verenkleed en het bijbehorende haantjesgedrag. 

Auteur 
Selm Merel Wenselaers (Edegem, 1983) is schrijver, dramaturg en curator. Selm kijkt met een antropologische blik, met oog voor onderliggende verbanden. In 2022 verschijnt hun debuut Tussenmens bij Atlas Contact. Yvonne Zeegers, schrijver, dramaturg en docent, is co-auteur van de monoloog.

Verteller 
Catelien van der Hoeven (48 jaar) werkt als freelance communicatiemanager in de cultuursector. Het verhaal van de goudfazant spreekt haar aan, want ‘gender is geen gegeven, je kunt het vormgeven zoals je zelf wilt.’

Chrysolophus pictus [balg] Rotterdam, Jacobsstraat, 28 november 2008; NMR 9989-1554