Tussen talaiot en toerist
Tussen talaiot en toerist: een reis door de prehistorie van de Balearen t/m 5 oktober 2003
De begravingsnaveta van Argentina Occidental (Menorca). foto Mark van Strydonck
De begravingsnaveta van Es Tudons (Ciutadelle, Menorca). foto Mark van Strydonck
De geologische geschiedenis van de beide eilanden gaat zo een 35 miljoen jaar terug, wanneer ze zijn ontstaan door de botsing van de Afrikaanse en Europese aardplaten. Pas sedert het ontstaan van de Middellandse Zee ongeveer 5,35 miljoen jaar terug kwamen Mallorca en Menorca los van het Spaanse vasteland en werden ze eilanden.
Neolithische pot van Son Matge.
Vanaf 3500 v.C worden de eilanden ingepalmd door neolithische herders en hun kudden. In de bronstijd doen de zogenaamde naviformen, stenen gebouwen in de vorm van een omgekeerde boot, hun intrede. Die typische woonhuizen evolueren tot collectieve begraafplaatsen; naveta gedoopt.
Omstreeks het jaar 1000 v.C. beginnen de hoogdagen van de eilanden, door de lokale archeologen omschreven als de talaiotische tijd. De Talaiot of stenen toren is één van de meest representatieve monumenten van deze eilandencultuur. Deze talaiots hebben naast een defensieve taak later vooral een sociale functie toegemeten gekregen.
De Taula’s van Menorca behoren tot de merkwaardigste groep prehistorische heiligdommen op de Balearen. Dit type monument dankt zijn naam aan de grote T-vormige constructie die het gebouw domineert. Het is merkwaardig dat Taula’s alleen op Menorca voorkomen.
Stierenkop van Vilar de Talapí,
Vanaf de late 7de eeuw v. C. komen de eilanden in contact met Grieken, Puniërs en Romeinen. De eilandbewoners verwerven een reputatie als huurlingen en piraten. De bronzen krijgerbeelden worden geassocieerd met een krijgercultus. In 123 v.C. worden de beide eilanden ingelijfd bij het Romeinse rijk.
Panorama van Menorca in PDF-formaat